بی سر و سامانی موسیقی در صداو سیما

 نقش صدا و سیما در شهرت و محبوبیت رپیرها 

چند روز پیش در خبرها آمده بود که خواننده موسیقی پاپ ، ساسان حیدری معروف به ساسی مانکن در جزیره کیش دستگیر شد.با انتشار این خبر در رسانه های خبری مختلف ،آمار بازدید این خبر بسیار افزایش یافت و بیشترین ثبت نظر را به خود اختصاص داد.از اظهار نظرها چنین بر می آمد که چه موافقین و چه مخالفین دستگیری این خواننده رپ ،همگی به برخی از آهنگهای وی گوش داده بودند و این چهره رپرها را می شناختند.این در حالی است که حتی یکی از آهنگهای این خواننده مجوز پخش نداشته و در واقع ساسی مانکن یک خواننده رپ زیر زمینی است.  

با اینکه به نظر می رسد طرفداران این نوع موسیقی در ایران کم نیستند اما مسئواین فرهنگی کشور هنوز تکلیف خود را با این موسیقی مشخص نکرده اند.حدود دوسال قبل وزیر سابق ارشاد دولت نهم در مصاحبه ای اظهار داشت که ما مشکلی با موسیقی پاپ ایرانی نداریم.اما دو ماه بعد معاون همین وزیر اذعان کرد که با آلبومهای خوانندگان رپ برخورد می کنیم و آنها را جمع آوری می کنیم.
این در حالی است که به نظر می رسد صدا و سیما بیشترین نقش را در ترویج و گسترش و شناساندن این موسیقی داشته است، به نحوی که ضرغامی با اشاره به بحث موسیقی در صدا و سیما اعلام کرد چنانچه در این موسیقی ها از اشعار خوب و با کیفیت استفاده شده باشد ، ما مشکلی با پخش موسیقی رپ در صدا و سیما نداریم.
بعد از این اظهار نظر در ابتدای تیتراژ چند سریال از موسیقی رپ استفاده شد که سر و صدای زیادی نیز به پا کرد.در اواخر سال 88 نیز به کرات از تلویزیون آهنگهایی پخش شد که بی شباهت به موسیقی زیر زمینی پاپ نبود.
اما رادیو به دلیل ماهیتش در این زمینه سهم بیشتری را دارا است و بعضا پا را فراتر از خطوط قرمز گذاشته و موسیقی هایی پخش می کند که نه تنها دارای هیچ معنی خاصی نیستند بلکه بعضا دارای ابیات سخیف و نامناسب نیز می باشد .ریتم تند غربی ، صدایی ناهنجار و اشعار بی ربط و پوچ که هیچ نشانی از این آب و خاک وهویت ندارد.
این بی سرو سامانی حتی در برنامه های کودکان نیز رسوخ کرده است .در چند مورد از اشعاری که در یکی از برنامه های کودک پخش می شود از ریتم تند غربی و مدل خواندن رپرها استفاده می شود و در یکی از آنها آنقدر کیفیت شعر سطح پایین و سخیف است که گویی کودک خواننده آن این اشعار را برای معشوقش می خواند!!!این در حالی که کودکان این اشعار را به سرعت در خاطر می سپارند و آن را تکرار می کنند.
به راستی چه اتفاقی در حوزه موسیقی رسانه ملی رخ داده که چنین موسیقی هایی مجوز پخش می گیرند و این بی سروسامانی در برنامه های موسیقی صدا و سیما چه معنایی دارد.
رسانه ای که باید در عین حال دانشگاهی برای مردم باشد امروز در نقش تریبون مستقیم موسیقی های نازل و بی هویت ظاهر شده و شبانه روز در حال پخش چنین آثاری است، گویا مدیران حوزه موسیقی این رسانه عریض و طویل فراموش کرده اند که باید منادی موسیقی فاخر ایران زمین باشند و در اعتلاء فرهنگ شنیداری مردم نقش داشته باشد .
در همین زمینه افشین سرفراز شاعر و ترانه سرای معاصر با انتقاد از سیاستهای حاکم بر موسیقی صدا و سیما می گوید:امروز کارهایی هجوز پخش از صدا و سیما می گیرند که اسباب شرمساری است.
این شاعر و ترانه سرا در تحلیل وضعیت کنونی موسیقی در ایران می گوید: بسیاری از خوانندگان موسیقی پاپ در صدد تقلید از صدای خوانندگان لس آنجلسی هستند، تهیه کننده ها هم رفته اند به سوی ارزان تمام کردن آلبوم ها، نشریات زرد هم آشکارا برای برخی از اهل هنر رپرتاژ آگهی چاپ می کنند و صدا و سیما هم آن را ترویج می کند.
وی می گوید: واقعا تاسف می خورم وقتی می بینم که برخی اساتید آواز کنار کشیده اند، از آن طرف هم رسانه ملی که مخاطب 70 میلیونی دارد به پخش آثار نازل روی آورده است.

سرافراز در انتها می گوید: متاسفانه باید اذعان داشت که صدا و سیما افراد درجه 2 و 3 و ضعیف هنری که گذشته روشنی هم نداشتند را دعوت به کار کرده و آنها را در عالی ترین سطح مدیریت موسیقی در این رسانه نشانده و این افراد هم به جز این که راه را برای رشد و اعتلای موسیقی ببندند کار دیگری نکرده اند.
بهروز وحیدی آذر ، رهبر ارکستر مجلسی جوانان و از بازنشستگان موسیقی صدا و سیما نیز اوضاع موسیقی صدا و سیما را آشفته و سر در گم می داند و می گوید:متاسفانه همه به شکلی غیرمتعارف به طرف موسیقی پاپ می روند و موسیقی ایرانی اصلا در بورس نیست.

وی دلایل همکاری نکردن با صدا و سیما را چنین بیان می کند: «به عقیده من عدم تخصص در حوزه موسیقی صدا و سیما و سطحی نگری مسئولان رسانه ملی سبب شده که خیلی ها با رادیو تلویزیون همکاری نکنند، مثلا در این رسانه یک روز فلان آقا دستور می دهد که یک اثر موسیقایی پخش نشود و روز دیگر دستور پخش آثار دیگری را می دهند آن هم بدون هیچگونه دلیلی، از طرفی هم نگاه مسئولان این رسانه به موسیقی یک نگاه تخصصی و کارشناسی شده نیست. از آن طرف هم هیچگونه امنیت مالی برای هنرمندان وجود ندارد.»
در هر حال به نظر می رسد که سیاستهای مسئولین صدا و سیما در جهت ترویج موسیقی با هم هماهنگ نبوده و همین عدم هماهنگی منجر به پخش آهنگهایی از رسانه ملی می شود که در بسیاری از مواقع باعث تعجب بینندگان و اعتراض رسانه های خبری می گردد.همانند موسیقی تیتراژ اولیه سریال نوروزی "زن بابا" که نه تنها دارای ریتمی تند و بسیار موزون بود که فقط به درد مجالس خاص می خورد ، بلکه همراه با این موزیک پاهای مردی به نمایش گذاشته می شد که در حال رقص موزون و هماهنگ با این آهنگ نیز بود.متاسفانه امثال همین موارد از بی سر و سامانی فراوان در بخش موسیقی صدا و سیما حکایت دارد.